اندازه گیری ولتامتری برخی از ترکیبات مهم بیولوژیکی با استفاده از واکنش افزایش 1و4 یا مایکل در سطح الکترودهای خمیر کربن طلا و کربن شیشه ای اصلاح شده با برخی از اصلاح گرهای آلی و نانو مواد

الکترودهای خمیر کربن اصلاح شده با فروسن کربوکسیلیک اسید، 1-[4-فروسنیل اتینیل فنیل] -1- اتانون، 2-7- بیس (فروسنیل اتیل)- فلورن -9- ان و فروسن ساخته شد و رفتار الکتروشیمیایی آنها در محیط آبی به روش های ولتامتری چرخه ای و کرونوآمپرومتری با پله پتانسیل دوگانه مورد مطالعه قرار گرفت. سپس واکنش اکسایش کاتالیزی d-پنی سیلامین در سطح الکترودهای اصلاح شده بررسی گردید. همچنین ثابت سرعت واکنش کاتالیزی (k) و ضریب انتشار (d) d-پنی سیلامین در محیط های آبی با استفاده از روش های الکتروشیمیایی مختلف تعیین شدند. در نهایت، از جریان دماغه اکسایش الکتروکاتالیزی d-پنی سیلامین برای تعیین محدوده خطی غلظتی و حد تشخیص در اندازه گیری ولتامتری آن به روش های ولتامتری چرخه ای و ولتامتری پالس تفاضلی در سطح هر یک از این الکترودهای اصلاح شده استفاده شد. رفتار الکتروشیمیایی 4-کلروکاتکول و 2?1- نفتوکینون -4- سولفونیک اسید به عنوان واسطه گر ردوکس برای الکترواکسایش همگن و ناهمگن ترکیبات گوگرددار نظیر l- سیستئین، d-پنی سیلامین? گلوتاتیون? سیستامین و n- استیل – l- سیستئین در محلول های آبی در سطح الکترودهای طلا? کربن شیشه ای? کربن شیشه ای اصلاح شده با نانولوله های کربنی و کربن شیشه ای اصلاح شده با چندسازه پلی پیریدین دی کربوکسیلیک اسید و نانوذرات طلا مورد مطالعه قرار گرفت. اثر پارامترهای مختلف برای دستیابی به بهترین پاسخ تجزیه ای بررسی شد و مشاهده گردید که ترکیبات گوگرددار به عنوان یک هسته دوست در واکنش افزایشی 4?1 مایکل با کینون شرکت کرده و منجر به افزایش جریان آندی شده و در نهایت از افزایش این جریان به عنوان علامت تجزیه ای برای اندازه گیری ولتامتری آنها استفاده گردید. همچنین اثر مزاحمت های برخی از اسیدهای آمینه و ترکیبات بیولوژیکی در اندازه گیری ولتامتری ترکیبات گوکرددار مورد بررسی قرار گرفت و نشان داده شد که فقط ترکیبات سولفیدریلی در چارچوب مکانیسمece وارد واکنش می شوند. اکسایش الکتروشیمیایی مستقیم و با واسطه آنزیم اکسیداز ترب کوهی و هموگلوبین گیاهی غیرهم زی چغندر قند از نوع دسته ii در سطح الکترودهای کربن چاپی معمولی و چاپی اصلاح شده با نانولوله های کربنی تک دیواره و چند دیواره در سیستم جاری مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج بر اساس مقایسه پارامترهای سینتیکی آنزیم در سطح الکترودهای مذکور حاصل می گردد. نتایج نشان دادند که واکنش انتقال الکترون بین آنزیم و الکترود کربن چاپی معمولی کندتر از آنزیم و الکترود کربن چاپی اصلاح شده با نانولوله های کربنی است. در نهایت اندازه گیری آمپرومتری هیدروژن پراکساید و ترکیبات فنلی در سطح این زیست حسگرها مورد مطالعه قرار گرفته و نشان داده شد که پارامترهای تجزیه ای در سطح زیست حسگرهای اصلاح شده با نانولوله های کربنی به علت دارا بودن سطح هادی تر و بزرگتر بهبود می یابند.